Tuż za rogiem

   Pierwszej wizycie w obiekcie zawsze towarzyszy cała paleta emocji. Oczywiście przeważa ciekawość, chęć poznania nowego miejsca. Zdarzają się nerwy, szczególnie, gdy ciężko jest znaleźć wejście do środka obiektu. Po pokonaniu wstępnych trudności przychodzi skupienie i poczucie odpowiedzialności za każdy krok. Nieprzemyślany, może okazać się ostatnim. Wszystko potęgowane jest przez adrenalinę.
   Radość z udanej wyprawy przychodzi na końcu, gdy zostawiamy obiekt za plecami i w pełnym składzie i z kompletem zdjęć wracamy do domu.
   Wyjątkowe jest jednak "to coś", co czuje się, gdy, na przykład, stoi się na rogu korytarza i wystarczy tylko krok, aby zobaczyć kolejne pomieszczenie. Albo gdy powoli otwiera się skrzypiące drzwi. To uczucie, to mieszanina strachu i ciekawości.
     Nigdy nie wiadomo, co znajdziemy tuż za rogiem...

 

 

Urbexers Against Vandalism

   Jedni chodzą do kościoła, inni na strzelnice, jeszcze inni do baru. Każdy ma swoje miejsce, w którym łatwiej mu zebrać myśli, wyciszyć się, zdystansować. To naturalne, że chcemy, aby te nasze małe schronienia pozostały nienaruszone. Zależy nam na wyglądzie tych miejsc, na zapachu, świetle, klimacie.
   Dla członków Grupy takimi miejscami są miejsca opuszczone. Cisza, smak nieruchomego powietrza i kurzu, atmosfera porzucenia - to właśnie dlatego dla nas są one wyjątkowe. Robimy zdjęcia, kręcimy krótkie filmy, ale zawsze przychodzi moment zastanowienia, wyciszenia. Siadamy wtedy na parapecie, krawędzi dachu, czy betonowej posadzce i każdy z nas zatapia się we własnych myślach. O czym myślimy? To pozostanie tajemnicą. Może niektórzy dokonują rachunku sumienia, wspominają, analizują porażki, podejmują decyzje. Inni być może delektują się ciszą, wciskająca się do najgłębszych zakamarków duszy, przezywając swoiste katharsis.
   Dlatego Whispers Urban Exploration Group przyłącza się do ogólnoświatowej internetowej kampanii "Urbexers Against Vandalism" i zgłasza sprzeciw wobec wszelkich aktów wandalizmu dokonywanych na miejscach opuszczonych i zapomnianych.

   Więcej szczegółów po adresem: www.urbexersagainstvandalism.com

Sezon zimowy

   Wielkanoc praktycznie już za nami. Za oknem jednak wciąż śnieg. Znowu wybraliśmy się do ośrodka wypoczynkowego. W zimowej szacie całość prezentuje się zupełnie inaczej.
   Buty zapadają się aż po kostki. Wszystko równiutko pokryte białym puchem. Próbujemy przypomnieć sobie, gdzie znajdowały się studzienki, przykryte jedynie spróchniałymi deskami. Woda kapie z dziurawych rynien. Może w końcu nadchodzi odwilż?
   Na jednym ze zdjęć udaje się nawet uchwycić płatki śniegu w locie.